Zobacz odmianę przez przypadki słowa kipieć
Zobacz podział na sylaby słowa kipieć
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa kipieć
Zobacz anagramy i słowa z liter kipieć
Musiała daleko poza sobą pozostawić emocje, którymi niegdyś kipiała - złość, urazę, lecz także radość, śmiech i podniecenie. Teraz była prawie nieprzytomna z przerażenia., źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
[...] na marmurowym blacie stała mała, okrągła, żółta popielniczka, z której kipiały niedopałki., źródło: NKJP: Maciej Malicki: Takie tam [dziennik], 2006
Byłem teraz spokojniejszy, ale i tak wszystko we mnie jeszcze kipiało. W duchu robiłem sobie wyrzuty, że pozwoliłem wyprowadzić się do tego stopnia z równowagi., źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007
Kosz na śmieci kipiał odpadkami, sterty talerzy piętrzyły się w zlewie., źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003
Woda z sagana na kartofle z sykiem kipi na blachę. , źródło: NKJP: Krystyna Berwińska: Con Amore, 1976
Ciasta miesiła pełną dzieżę. Gdzieś tak do połowy w kamionki potem nakładała, a wyrosły, to aż kipiały. Wyglądały jak grzyby., źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007
Wypuściliśmy się we dwóch wprost w dziką zieleń. Kipiała wokół nas. , źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
Bez słowa siedzieliśmy przy kolacji, tłumiłam kipiącą we mnie złość., źródło: NKJP: Margit Kaffka: Barwy i lata, 1960
W gazetach dosłownie kipiało od informacji i zdjęć z reżimowej, jak zaznaczano, Polski., źródło: NKJP: Marek Idczak: Słony wiatr, 2007
Uśmiech natychmiast znika mi z twarzy. Kipi we mnie wściekłość, ale przygryzam wargi. Posłusznie odstępuję od drzwi., źródło: NKJP: Jacek Głębski: Kuracja, 1998
Noc była gorąca, parna i jasna, niebo kipiało od gwiazd, nad naszymi głowami bezszelestnie przelatywały nietoperze., źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002
[...] ich działalność nie ogranicza się tylko do redagowania szkolnej gablotki. Dziewczęta wprost kipią pomysłami., źródło: NKJP: (ŁAG): Dziewczęta kipią pomysłami, Gazeta Wrocławska, 1999, nr 37
Kipiał w nim gniew tak gwałtowny, że wstrzymywał się z trudem, by nie chwycić bratanka w dłonie jak w kleszcze i nie zadusić na miejscu. Z wściekłością i wstrętem spoglądał na tego niedołęgę. , źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952
Gdzieś za wioską kipiała i waliła w dół mętna woda potoku. , źródło: NKJP: Rudolf Jasik: Martwi nie śpiewają, 1961
[...] morze było piękne, sfalowane [...]. Ale tam z przodu, niedaleko, coraz bliżej, ogromna, wrząca, kipiąca i rycząca ściana wodna!, źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zamach na wyspę, 2001
Nowy Jork kipi energią, życiem, pracą. Jego atmosfera podnieca, zmusza do przyspieszenia kroku, do biegu, do działania., źródło: NKJP: Czesław Karkowski: Kamienna drabina, 2008
[...] jeden rzut oka na twarz Kosmy Szczęściarza sprawił, że wszyscy zamilkli; ta twarz była sino-żółta ze złości! Kosma kipiał., źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zorro, załóż okulary!, 2001
Zapalił papierosa, czekając, aż kawa zacznie kipieć. , źródło: NKJP: Andrzej Zbych: Bardzo dużo pajacyków, 1968
Kiedy przelatywał w okolicach trzeciego piętra, kipiał radością, krzycząc wesoło, że zostały mu tylko dwa piętra do ukochanej ziemi. , źródło: NKJP: Wprost, 1998, nr 1
[...] zerwał się z krzesła tak gwałtownie, jakby przypomniał sobie o mleku kipiącym na gazie., źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zamach na wyspę, 2001
Słyszałeś, że nadkomisarz Pater ma znajomości w brukowcach, które tylko czekają na takie zdjęcia. [...] - Banasiuk aż kipiał z wściekłości., źródło: NKJP: Marek Krajewski, Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009
Trudne słowo
- aeolopantaleon
- eolipantalion