Co to jest koński?

Czym jest koński? Co znaczy koński?

Cytaty ze słowem koński

To moja ławka. Moja i tylko moja.
– Ale dlaczego? – zapytał jeden z byczków, o końskiej niedogolonej szczęce, małym czole i wyłupiastych oczach. , źródło: NKJP: Tomasz Piątek: Pałac Ostrogskich, 2008

Matka nie kochała tyczkowatej córki (miała ponad 180 cm wzrostu), o końskich zębach., źródło: NKJP: Hanna Wieczorek: Szyja, która kręci głową państwa, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2007-10-05

Ten wysoki Kanadyjczyk, o końskiej twarzy, siwej czuprynie, ubrany w gruby sweter i znoszone spodnie, był oficerem marynarki., źródło: NKJP: Małgorzata Szejnert: Kilkanaście lat temu uczestniczyłam w spotkaniu z Jeanem Vanierem, człowiekiem uważanym powszechnie za apostoła pomocy. ..., Gazeta Wyborcza, 1996-04-05

Było sennie i leniwie, nawet głos dzwonków uczepionych do końskiej uprzęży wydawał się nazbyt cichy. , źródło: NKJP: Ryszard Brykowski: Strzały na Pokuciu, Gazeta Wyborcza, 1994-08-17

W martwej ciszy stukają końskie podkowy, pojazd sunie powoli, spracowany koń nisko zwiesił łeb, woźnica zgięty wpół śpi na koźle, kompletnie pijany Hłasko leży z tyłu, nogi zwisają mu z wozu. , źródło: NKJP: Henryk Rozpędowski: On i Ona, Gazeta Wyborcza, 1998-10-30

Jeździec, chyba niezgorszy, sądząc z tego, że nie dał się zrzucić, miał dość rozsądku, by nie próbować czegokolwiek poza trzymaniem się oburącz końskiego karku. , źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Pogrzeb czarownicy, 2003

Największe wrażenie, nie tyle estetyczne, co kaskaderskie, robi koński taniec., źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Balich, Cosmopolitan, nr 4, 1999

Dziedzic Malenia, gubiąc miękkie pantofle, zbiegł ze schodów, ale zamiast przywitać Martę, przypadł do końskiego pyska., źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996

Szczęk broni, koński tętent, echa bitew, triumfów i klęsk - oto ślady, jakie odkryje wędrowiec na szlakach wiodących przez fascynującą krainę warmińską., źródło: Internet

Reszta pochodu już odjechała, końskie kopyta wystukiwały miarowy rytm, zielona chorągiew rozwiewała się na wietrze. , źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005

Co pewien czas na końskim targu ktoś krzyczy: – Uwaga! To znak, że lepiej rozejrzeć się wokół siebie i sprawdzić, czy nie pędzi na nas jakiś wywijający kopytami siwek, którego próbuje utrzymać na postronku jego właściciel. , źródło: NKJP: Maciej Kołodziejczyk: Na końskim targu, Trybuna Śląska, 2003-10-24

Najbardziej znaną krakowską metą były dorożki. Właściwie dorożkarze. Postój znajdował się na Rynku Głównym. Wódka ukryta pod końską derką była zimna tylko w zimie, a i to niekoniecznie., źródło: NKJP: Andzrzej Kaczmarczyk: Meta Kraków, Polityka, nr 2413, 2003-08-09

A na placu, pachnącym sianem, końskim nawozem, jabłkami i piwem, którego woń buchała z baru, na placu pełnym wróblej krzątaniny, stało nieraz nawet sto wozów. , źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Zapomniany Kraków, 2007

W poszukiwaniu zwierząt Włosi krążą po Polsce. Nie omijają Skaryszewa, gdzie każdego roku, od średniowiecza, w pierwszy poniedziałek Wielkiego Postu, odbywa się najsłynniejszy koński jarmark, zwany Wstępami Skaryszewskimi. , źródło: NKJP: Andrzej Grzeszak: Wałachy, rumaki, kuce, Polityka, nr 2341, 2002-03-16

I tak szedłem tam, jak kiedyś końska jatka była, co to w niej mięso rąbał stary Suchuś., źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Opowieści galicyjskie, 1995

Olśnił ich widok hektarów lśniącego marmuru i dębowych boazerii, kryształowych żyrandoli, drewnianych odrzwi, mebli z epoki, foteli i kanap wypchanych naturalnym końskim włosiem, luster., źródło: NKJP: Jagienka Wilczak: Ody i radości, Polityka, nr 2443, 2004-03-13

Ba, nawet później, chyba w latach osiemdziesiątych, wegetowała stajnia przylepiona do muru cmentarza Rakowickiego stajnia najprawdziwsza, pełna końskiego rżenia i zapachu siana. , źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Zapomniany Kraków, 2007

Eksport żywych koni jest znacznie tańszy niż eksport końskiego mięsa, ponieważ m.in. nie jest obłożony cłem. , źródło: NKJP: Ewa Hełpa-Kulińska: Bez litości, Gazeta Wrocławska, 2003-06-16

Spiął konia na brzegu i skoczył do rzeki. Zsunął się z siodła, płynął trzymając się końskiego ogona. , źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1998

Inne słowa na literę k

Zobacz wszystkie słowa na literę k.

Inne słowa alfabetycznie