Zobacz odmianę przez przypadki słowa PAN
Zobacz podział na sylaby słowa PAN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa PAN
Zobacz anagramy i słowa z liter PAN
- Pan wyszedł z wachmistrzem kryminalnym Smolorzem - odkrzyknęła służąca. , źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
- Przepraszam panów - słyszą raptem nad sobą. - Wybaczcie, że przeszkadzam., źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wiatr i pył, 2008
O, wielki pan był ten twój brat. Widziałem go, ale to dawniej, dawniej. Limuzyną kiedyś tu przyjechał, czarną, pamiętam. Taki pan, a poznał mnie. , źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008
Z panem Kwiatkowskim od samego początku stanęła umowa, że będą wracać pieszo, bo koniowi i tak trudno ciągnąć furę po polnej drodze. , źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1990
- Przepraszam panów - słyszą raptem nad sobą. - Wybaczcie, że przeszkadzam., źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wiatr i pył, 2008
Odprowadziła go do drzwi. Na progu rzekła: - Nie ma światła na schodach, proszę pana. - Dam sobie radę - odparł., źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1990
O, wielki pan był ten twój brat. Widziałem go, ale to dawniej, dawniej. Limuzyną kiedyś tu przyjechał, czarną, pamiętam. Taki pan, a poznał mnie. , źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008
Zawsze był przy mnie pan doktor, panie rehabilitantki, pielęgniarki i salowe. , źródło: NKJP: Paulina Skrzypek: Górka dała mi nowe, szczęśliwsze życie, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2008-01-29
Trochę boję się języka polskiego, bo nasz pan jest bardzo wymagający, ale myślę, że sobie poradzę. , źródło: NKJP: Marek Zollner: Do szkoły marsz, Gazeta Wrocławska, 2002-09-02
Chińczycy wyzwolili przecież lud tybetański od ucisku kleru, klasztorów i panów władających ziemią oraz ludźmi. , źródło: NKJP: Krzysztof Mroziewicz: Szachy na dachu, Polityka, 2006-05-20
Z panem Kwiatkowskim od samego początku stanęła umowa, że będą wracać pieszo, bo koniowi i tak trudno ciągnąć furę po polnej drodze. , źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1990
Jeden to gosposię miał wyćwiczoną. „Pana ni ma” - zza firanki krzyczała, gdy tylko ktoś się zbliżał. , źródło: NKJP: Aneta Augustyn: Wielki boom na krasnale, Gazeta Wyborcza, 1994-10-21
Jeden to gosposię miał wyćwiczoną. „Pana ni ma” - zza firanki krzyczała, gdy tylko ktoś się zbliżał. , źródło: NKJP: Aneta Augustyn: Wielki boom na krasnale, Gazeta Wyborcza, 1994-10-21
Trochę boję się języka polskiego, bo nasz pan jest bardzo wymagający, ale myślę, że sobie poradzę. , źródło: NKJP: Marek Zollner: Do szkoły marsz, Gazeta Wrocławska, 2002-09-02
O poruczniku można byłoby godzinami. Prawdziwy pan - wysoki, postawny, rozmowny, życiowy, dusza po prostu. , źródło: NKJP: Joanna Siedlecka: Jaśnie panicz: o Witoldzie Gombrowiczu, 2003
Z daleka rozpoznawał kroki swego pana i nim dziedzic doszedł do stajni, Bursztyn rżał, ile sił. , źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
Wcześniej chłopi hiszpańscy, portugalscy czy włoscy nie dysponowali swoją osobą, gdyż byli zależni od panów feudalnych., źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia powszechna. Wiek XIX, 2008
Wie pan, co panu powiem? Nienawidzę tej biurokracji., źródło: NKJP: Mariusz Cieślik: Śmieszni kochankowie, 2004
W gabinecie zastawionym szafami zobaczyłam łysego, starszego pana w miękkich pantoflach. , źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
- Wujku, jakiś pan do ciebie - oznajmiła młoda osoba z progu i zniknęła w drzwiach naprzeciwko. , źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk : 1997
- Przepraszam panów - słyszą raptem nad sobą. - Wybaczcie, że przeszkadzam., źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wiatr i pył, 2008
Chińczycy wyzwolili przecież lud tybetański od ucisku kleru, klasztorów i panów władających ziemią oraz ludźmi. , źródło: NKJP: Krzysztof Mroziewicz: Szachy na dachu, Polityka, 2006-05-20
Mimowolnie bawiąc się rękojeścią sztyletu, objawiłem zdumienie, że tak możny pan okazuje zaufanie mało znaczącemu chudopachołkowi z dalekiego kraju. , źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
Raz pan od geografii pyta go, jaki jest najwyższy szczyt w Afryce, a on, proszę pani, nie wiedział. , źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1996
O poruczniku można byłoby godzinami. Prawdziwy pan - wysoki, postawny, rozmowny, życiowy, dusza po prostu. , źródło: NKJP: Joanna Siedlecka: Jaśnie panicz: o Witoldzie Gombrowiczu, 2003
Pieniądze będą dla panów, minus nasza faktura za dodatkowe konsultacje. , źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo: komedia romantyczna, 2004
- Chciałbym panu pomóc, dlatego musi pan być szczery. , źródło: NKJP: Mariusz Cieślik: Śmieszni kochankowie, 2004
- Pan wyszedł z wachmistrzem kryminalnym Smolorzem - odkrzyknęła służąca. , źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
Za kilka tygodni przyszła na adres lokalu kartka od pana Roberta, że mi dziękuje za ten niezapomniany wieczór, cieszy się, że mnie poznał i że wkrótce napisze do mnie list. , źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007
O, wielki pan był ten twój brat. Widziałem go, ale to dawniej, dawniej. Limuzyną kiedyś tu przyjechał, czarną, pamiętam. Taki pan, a poznał mnie. , źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008
Przebiegły van Ruijven, domyślając się, co łączy pana i służącą, szuka sposobu, by Vermeer namalował portret Griet., źródło: NKJP: (MSZ): Dziewczyna Vermeera, Nasze Miasto Kraków, 2004-05-20
Za kilka tygodni przyszła na adres lokalu kartka od pana Roberta, że mi dziękuje za ten niezapomniany wieczór, cieszy się, że mnie poznał i że wkrótce napisze do mnie list. , źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007
Pieniądze będą dla panów, minus nasza faktura za dodatkowe konsultacje. , źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo: komedia romantyczna, 2004
Odprowadziła go do drzwi. Na progu rzekła: - Nie ma światła na schodach, proszę pana. - Dam sobie radę - odparł., źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1990
Raz pan od geografii pyta go, jaki jest najwyższy szczyt w Afryce, a on, proszę pani, nie wiedział. , źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1996
O poruczniku można byłoby godzinami. Prawdziwy pan - wysoki, postawny, rozmowny, życiowy, dusza po prostu. , źródło: NKJP: Joanna Siedlecka: Jaśnie panicz: o Witoldzie Gombrowiczu, 2003
Niektórzy z młodych niewolników ukradkiem ściągali resztki z mis i posilali się za plecami swych panów., źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1996
Niektórzy z młodych niewolników ukradkiem ściągali resztki z mis i posilali się za plecami swych panów., źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1996
W gabinecie zastawionym szafami zobaczyłam łysego, starszego pana w miękkich pantoflach. , źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
Mimowolnie bawiąc się rękojeścią sztyletu, objawiłem zdumienie, że tak możny pan okazuje zaufanie mało znaczącemu chudopachołkowi z dalekiego kraju. , źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
Obok dyskutują zaciekle dwaj panowie z zaciśniętymi pięściami. , źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1977
Obok dyskutują zaciekle dwaj panowie z zaciśniętymi pięściami. , źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1977
Przebiegły van Ruijven, domyślając się, co łączy pana i służącą, szuka sposobu, by Vermeer namalował portret Griet., źródło: NKJP: (MSZ): Dziewczyna Vermeera, Nasze Miasto Kraków, 2004-05-20
Z daleka rozpoznawał kroki swego pana i nim dziedzic doszedł do stajni, Bursztyn rżał, ile sił. , źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
Wcześniej chłopi hiszpańscy, portugalscy czy włoscy nie dysponowali swoją osobą, gdyż byli zależni od panów feudalnych., źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia powszechna. Wiek XIX, 2008
- Chciałbym panu pomóc, dlatego musi pan być szczery. , źródło: NKJP: Mariusz Cieślik: Śmieszni kochankowie, 2004
W zeszłym roku poprosiłam do tańca pana od gimnastyki, powiedział, że gdybym była wyższa, toby mnie wziął do drużyny koszykówki - mam dobrą skoczność i refleks. , źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Może nie, może tak, 1995
- Chciałbym panu pomóc, dlatego musi pan być szczery. , źródło: NKJP: Mariusz Cieślik: Śmieszni kochankowie, 2004
- Wujku, jakiś pan do ciebie - oznajmiła młoda osoba z progu i zniknęła w drzwiach naprzeciwko. , źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk : 1997
Raz pan od geografii pyta go, jaki jest najwyższy szczyt w Afryce, a on, proszę pani, nie wiedział. , źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1996
Odprowadziła go do drzwi. Na progu rzekła: - Nie ma światła na schodach, proszę pana. - Dam sobie radę - odparł., źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1990
Z daleka rozpoznawał kroki swego pana i nim dziedzic doszedł do stajni, Bursztyn rżał, ile sił. , źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
- Wujku, jakiś pan do ciebie - oznajmiła młoda osoba z progu i zniknęła w drzwiach naprzeciwko. , źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk : 1997
W zeszłym roku poprosiłam do tańca pana od gimnastyki, powiedział, że gdybym była wyższa, toby mnie wziął do drużyny koszykówki - mam dobrą skoczność i refleks. , źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Może nie, może tak, 1995
Pieniądze będą dla panów, minus nasza faktura za dodatkowe konsultacje. , źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo: komedia romantyczna, 2004
W gabinecie zastawionym szafami zobaczyłam łysego, starszego pana w miękkich pantoflach. , źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
Wie pan, co panu powiem? Nienawidzę tej biurokracji., źródło: NKJP: Mariusz Cieślik: Śmieszni kochankowie, 2004
Chińczycy wyzwolili przecież lud tybetański od ucisku kleru, klasztorów i panów władających ziemią oraz ludźmi. , źródło: NKJP: Krzysztof Mroziewicz: Szachy na dachu, Polityka, 2006-05-20
Za kilka tygodni przyszła na adres lokalu kartka od pana Roberta, że mi dziękuje za ten niezapomniany wieczór, cieszy się, że mnie poznał i że wkrótce napisze do mnie list. , źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007
Jeden to gosposię miał wyćwiczoną. „Pana ni ma” - zza firanki krzyczała, gdy tylko ktoś się zbliżał. , źródło: NKJP: Aneta Augustyn: Wielki boom na krasnale, Gazeta Wyborcza, 1994-10-21
Obok dyskutują zaciekle dwaj panowie z zaciśniętymi pięściami. , źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1977
Niektórzy z młodych niewolników ukradkiem ściągali resztki z mis i posilali się za plecami swych panów., źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1996
Z panem Kwiatkowskim od samego początku stanęła umowa, że będą wracać pieszo, bo koniowi i tak trudno ciągnąć furę po polnej drodze. , źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1990
Wie pan, co panu powiem? Nienawidzę tej biurokracji., źródło: NKJP: Mariusz Cieślik: Śmieszni kochankowie, 2004
- Pan wyszedł z wachmistrzem kryminalnym Smolorzem - odkrzyknęła służąca. , źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
Mimowolnie bawiąc się rękojeścią sztyletu, objawiłem zdumienie, że tak możny pan okazuje zaufanie mało znaczącemu chudopachołkowi z dalekiego kraju. , źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
W zeszłym roku poprosiłam do tańca pana od gimnastyki, powiedział, że gdybym była wyższa, toby mnie wziął do drużyny koszykówki - mam dobrą skoczność i refleks. , źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Może nie, może tak, 1995
Zawsze był przy mnie pan doktor, panie rehabilitantki, pielęgniarki i salowe. , źródło: NKJP: Paulina Skrzypek: Górka dała mi nowe, szczęśliwsze życie, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2008-01-29
Trochę boję się języka polskiego, bo nasz pan jest bardzo wymagający, ale myślę, że sobie poradzę. , źródło: NKJP: Marek Zollner: Do szkoły marsz, Gazeta Wrocławska, 2002-09-02
Przebiegły van Ruijven, domyślając się, co łączy pana i służącą, szuka sposobu, by Vermeer namalował portret Griet., źródło: NKJP: (MSZ): Dziewczyna Vermeera, Nasze Miasto Kraków, 2004-05-20
Zawsze był przy mnie pan doktor, panie rehabilitantki, pielęgniarki i salowe. , źródło: NKJP: Paulina Skrzypek: Górka dała mi nowe, szczęśliwsze życie, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2008-01-29
Wcześniej chłopi hiszpańscy, portugalscy czy włoscy nie dysponowali swoją osobą, gdyż byli zależni od panów feudalnych., źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia powszechna. Wiek XIX, 2008
Trudne słowo
- pedant
- osoba przesadnie dokładna, drobiazgowa, przywiązująca zbyt dużą wagę do porządku