Co to jest Ziemiański?

Czym jest Ziemiański? Co znaczy Ziemiański?

Cytaty ze słowem Ziemiański

Upragniona niepodległość przyniosła jednak zarazem ziemiaństwu wiele rozczarowań. Utracili znaczenie polityczne, a przyjęta przez Sejm Drugiej Rzeczypospolitej w roku 1919 uchwała o reformie rolnej [...] w sposób zasadniczy zachwiała ich pozycją gospodarczą, doprowadzając wiele gospodarstw ziemiańskich na skraj ruiny. , źródło: NKJP: Anna Bikont: Wszystko w rodzinie, Gazeta Wyborcza, 1997-03-28

- Z dzieciństwa pamiętam smaki i zapachy: wigilijnych placków kartoflanych z sosem grzybowym, malusieńkich uszek, prawdziwej wołyńskiej kutii. Rodzina była ziemiańska, majętna. , źródło: NKJP: Mój Mount Everest, Dziennik Bałtycki, 2000-12-22

Jego wspomnienia sięgają przedwojnia. Domu w Ulanówce, małej wiosce leżącej tuż przy granicy z Ukrainą. Tam właśnie ojciec Tomasz spotkał na drodze życia rozkułaczoną ziemiańską córkę Teofilę Żytnikowską. Obydwa rody żyły na Wołyniu z dziada pradziada. , źródło: NKJP: Itaka nad Dunajcem, Dziennik Polski, 1998-10-16

Ziemianie dziewiętnastowieczni pielęgnowali wartości i gesty, które wyrażały ich przywiązanie do polskości. [...] Matki czytały swoim ziemiańskim dzieciom patriotyczne wiersze, w których świecie wolność Polski oraz umiłowanie ojczyzny i duma własna były najwyższymi wartościami każdego prawdziwie polskiego życia., źródło: NKJP: Roman Kubicki: Dwuznaczny urok ziemiaństwa, Gazeta Poznańska, 2004-08-28

W dostatnim domu ziemiańskim znajdowała się zawsze przynajmniej jedna spora garderoba. W tym pomieszczeniu stały przede wszystkim szafy. Osobne na bieliznę, osobne na suknie i kapelusze, osobne na „materie nowe”, a ponadto szuflady na pasmanterię i włóczki, nici bawełniane i jedwabne oraz na rękawiczki, których używano dużo częściej niż dzisiaj. , źródło: NKJP: Irena Domańska-Kubiak: Zakątek pamięci: życie w XIX-wiecznych dworkach kresowych, 2004

Ziemiański ród Niemojewskich (herbu Wierusz) posiadał dobra w Olesznie, Podzamczu, Woli Świdnickiej, Lasocinie., źródło: NKJP: Internet

[...] w Mińsku Tyszyński, przystojny młodopolski artysta, który studiował w Krakowie i Paryżu, budził zainteresowanie, zwłaszcza polskich sfer ziemiańskich. Bywał w majątkach Wańkowiczów, Czapskich, Pruszyńskich., źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet: wybór z pamięci 90-latka, 2004

- Pewnie byłaś w którymś życiu panienką ze dworu - zażartował Filip. - Myślę, że raczej ze szlacheckiego zaścianka - odparowała, albo i z chłopów; nie cierpiała snobizmu na ziemiańskie pochodzenie i innych bajdurzeń o błękitnej krwi. , źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Jeżeli ze mną pojedziesz, 1993

Dawna kultura ziemiańska miała wyraźny system wartości, który był wyrażany całym życiem, a elementy urządzenia wnętrz były jego znakami. , źródło: NKJP: Irena Domańska-Kubiak: Zakątek pamięci: życie w XIX-wiecznych dworkach kresowych, 2004

Nowe doświadczenia kulinarne sprawiły, że kuchnia ziemiańska stała się nieco bardziej wyrafinowana., źródło: NKJP: Andrzej Chwalba, (red.), Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych: praca zbiorowa, 2004

I tak, w Poznańskiem kurs antypolski Bismarcka [...] wykluczał możność porozumienia między polskim ziemiaństwem a rządem. [...]. Odrzucając opozycję nielegalną jako niemożliwą, ziemiańscy politycy nie mogli zrezygnować z legalnej obrony, zagrożonej przez rząd, własnej pozycji społecznej. , źródło: NKJP: Stefan Kieniewicz: Historia Polski 1795-1918, 1968

W dziennikach szkolnych z tamtego okresu figurują Sapiehowie, Radziwiłłowie, Potoccy [...]. Książęta, hrabiowie - choć w szkole tytułów nie używano. [...] O tych zwykłych-niezwykłych uczniach pisze Halina Nocoń w książce „Internat w Pszczynie i jego wychowankowie 1923-39”. Internat to był dom tych ziemiańskich synów, którymi opiekował się tam zaufany wśród arystokracji pedagog Wacław Iwanowski., źródło: NKJP: Jolanta Pierończyk Pszczyna: Arystokracja w „Chrobrym”, Dziennik Zachodni, 2011-02-07

Wśród tej poważnej, zamożnej, świetnie gospodarującej na roli warstwy ziemiańskiej Królestwa nie było fortun magnackich, ale były to majątki pokaźne, zdobyte przez pokolenia dobrą gospodarką, przezornością, przy jednoczesnym spełnianiu ciążących na ziemiaństwie społecznych obowiązków., źródło: NKJP: Mieczysław Jałowiecki: Requiem dla ziemiaństwa, 2003

Istnieje jeszcze jedno miejsce w parafii Borowno, które warto odwiedzić. Jest nim teren dawnego majątku ziemiańskiego z murowanym, piętrowym pałacem. Położony na południe od kościoła, za obszarem zarośniętych, dawnych stawów dworskich [...]. , źródło: NKJP: Andrzej Siwiński: Późnobarokowy pałac zamieniony na młyn, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska”, nr 16 (648), 2004-04-22

Pamiętniki” dają szeroki obraz życia ziemiańskiego oraz obyczajów i mentalności przeciętnego szlachcica-sarmaty [...]., źródło: NKJP: (KAW): Barwne życie sarmaty, Dziennik Zachodni, 2006-04-21

W okolicach, gdzie nie było dość silnych załóg wojskowych, płonęły nocami dwory ziemiańskie i rozlegał się krzyk mordowanych. Żaden bogaty szlachcic nie odważał się nawet zajrzeć do swoich ukraińskich włości. , źródło: NKJP: Marian Brandys: Nieznany Książę Poniatowski, 1960

Inne słowa na literę Z

Zobacz wszystkie słowa na literę Z.

Inne słowa alfabetycznie