Zobacz odmianę przez przypadki słowa drzeć
Zobacz podział na sylaby słowa drzeć
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa drzeć
Zobacz anagramy i słowa z liter drzeć
Pierzodrajki - tak kiedyś mówiono o kobietach, które darły pierze z gęsi, by zrobić poduszkę albo pierzynę., źródło: NKJP: Cezary Klimaszewski: Pierzodrajki z gminy Mielnik, Głos Siemiatycz, 2009-12-23
Drą z obcych bakszysz, bo uważają, że im się to święcie należy. , źródło: NKJP: Marian Brandys: Śladami Stasia i Nel, 1974
Teraz obydwie z matką kręciły się koło blachy, zaczyniały chleb, doiły krowy, darły pierze. , źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: A jak królem, a jak katem będziesz, 1967
Grzesio, jak to Grzesio, niektóre ubrania darł, a ze wszystkich szybko wyrastał. I był zdrowy, chwała Bogu., źródło: NKJP: Aleksander Kropiwnicki: Zajezdnia Londyn, 2007
[...] akacjowe kolce darły na strzępy strojne odzienie, ciżmy nasiąkły wodą, a ich cienkie podeszwy nie chroniły stóp przed kamieniami o ostrych krawędziach. , źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
Nawet na wesele po większej części szli boso, mówili, że „szkoda drzeć buty w tańcu”., źródło: Internet
Naczepa wali z impetem w miejsce, gdzie siedzi kierowca, ociera się o przednią lampę, ześlizguje się po lewym boku autobusu, zrywając przednie lusterko, drąc lakier i dociskając autobus do barierek. , źródło: NKJP: Otarli się o śmierć, Gazeta Krakowska, 2004-07-15
Podczas gdy tłukłem go pięściami w twarz i brzuch (z niemałą satysfakcją), on drapał, darł mnie za włosy i usiłował ugryźć w nos., źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
[...] niestety, dziś musiałam drzeć do szkoły., źródło: NKJP: Internet
Ewa z Rebeką podniosły głowy znad książek i patrzyły, jak stary stolarz drze metodycznie jakieś papiery., źródło: NKJP: Małgorzata Kuźmińska, Michał Kuźmiński: Sekret Kroke, 2009
Dziewczyna skręcała się jak walczący kot, kopała, darła napastnika za włosy i waliła pięściami, nie przestając wrzeszczeć ani na chwilę. , źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Kamień na szczycie Kroniki Drugiego Kręgu Księga II, 2002
Doktorowi najwyraźniej skończył się już zapas bandaży z apteczki, bo zdjął marynarkę i zaczął drzeć koszulę na pasy., źródło: NKJP: 1632, Esensja, 2006
Psy śpiące na tacach z kawą zrywały się ze wściekłym warczeniem, skakały na beton i drąc go pazurami rozpędzały się do jakiegoś pościgu w głębi nocy. , źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Czeluść, 1972
Ściągam jej rajstopy, drę jak celofan z bomboniery., źródło: NKJP: Janusz Rudnicki: Chodźcie, idziemy, 2007
Ta uwaga znowu wywołała gwałtowny śmiech całej klasy, a nauczyciel rozwścieczony wyrzucał za drzwi, darł za uszy, stawiał do kąta. , źródło: Internet
O godz. 10 knajpa otwierała podwoje, a tłum klinował się w drzwiach, tak darł do stolików. , źródło: NKJP: Chabior Barbara, Czekański Bartłomiej: Ostatni rejs, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-11-27
Jeśli ukochany psiak [...] pozostawiony sam w domu drze w strzępy pokrycie skórzanej kanapy, w żadnym wypadku nie należy mu sprawić lania czy zamykać w komórce., źródło: NKJP: Danuta Dowjat: Ukochane Phasmidy?, Gazeta Wyborcza, 1993-02-26
Wiedział, że drze pieniądze z ludzi. I wiedział też, że czynić to powinien, ale są pewne granice. , źródło: NKJP: Internet
Nieopodal inny jeździec darł pazurami murawę, zbyt poturbowany, żeby się zdołał o własnych siłach dźwignąć i wyrwać oprawcy. , źródło: NKJP: Anna Brzezińska: Letni deszcz. Sztylet – fragment 2, Esensja, 2009-11-08
Jeszcze nieraz w nocy dziewczę zrywało się jak poparzone i darło z siebie koszulę [...], zanosiło się łkaniem i doprowadzało Kazika do rozpaczy., źródło: NKJP: Karol Maliszewski: Faramucha, 2001
Trudne słowo
- efemeryzm
- krótkotrwałość, przemijalność