Zobacz odmianę przez przypadki słowa dygotać
Zobacz podział na sylaby słowa dygotać
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa dygotać
Zobacz anagramy i słowa z liter dygotać
- Doprawdy? - Lelka przymrużyła oczy, lecz jej głos dygotał niebezpiecznie. , źródło: NKJP: Internet
Nie wierzyłem, że ustoi. I co pan powie, ustał. Skóra i kości. [...] Chwiał się, dygotał, ale ustał., źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007
Ponad konarami drzew dygotały ognie gwiazd [...]., źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
Stał z wyciągniętą ręką, aż ramię zaczęło mu dygotać z wysiłku., źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Sanatorium, 2005
Cisek Cahira stanął dęba, zarżał boleśnie [...]. Pozostałe wierzchowce też rżały i ciskały się, prom dygotał od uderzeń kopyt., źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996
Zapalenie światła elektrycznego przeganiało wyjątkowy nastrój, wyczarowany z dygoczących płomieni., źródło: NKJP: (ANA): Rodzinna nastrojowa kolacja, Gazeta Wrocławska, 2003-09-16
Gdyśmy się zbudzili, było jeszcze ciemno. Przemarznięci, dygocący z zimna, otrząsając się z liści i igliwia, wyszliśmy z lasu., źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: A jak królem, a jak katem będziesz, 1967
- Nie chcesz - powiedział głosem dygocącym od złości. - To się dobrze składa, bo ja już nic więcej nie mam ci do powiedzenia. , źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 2001
Mechanik i drugi pilot też wyglądali marnie: poszarzali, z sinymi wargami, dygotali od niekontrolowanych skurczów mięśni., źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002
Trudne słowo
- konfabulacja
- opowiadanie przeżyć zmyślonych, rzekomo objętych mgłą niepamięci