Co to jest gramatyk?

Czym jest gramatyk? Co znaczy gramatyk?

Cytaty ze słowem gramatyk

Odwiedził jeszcze Diogenesa, licząc, że swoim przybyciem wywoła dysputę w kręgu uczonych bywalców domu, ale u wejścia usłyszał od niewolnika, że wykłady publiczne miewa gramatyk tylko w soboty. , źródło: NKJP: Jacek Bocheński: Tyberiusz Cezar, Tyberiusz Cezar, 2009

Był leksykografem, gramatykiem i tłumaczem. Opracował podręczniki do nauki języka polskiego. , źródło: Internet: bibliotekachojnice.pl

Ważnym kryterium przy ustalaniu tej grupy wyrazów są - poza świadectwem ówczesnych słownikarzy czy gramatyków - wyniki badań dialektologicznych i istniejące opracowania polszczyzny regionalnej. , źródło: NKJP: Elżbieta Umińska-Tytoń: Słownictwo polszczyzny potocznej XIX wieku, 2001

Problem języka ma w filozofii społecznej Herdera szczególne znaczenie. Powtarza on wielokrotnie, że język nie jest i nie może być wyłącznie domeną gramatyków , a to dlatego, że „[...] każdy naród mówi w taki sposób, w jaki myśli, i myśli w taki sposób, w jaki mówi”. , źródło: NKJP: Jerzy Szacki: Historia myśli socjologicznej, 2002

Morfemy, które w naszym przykładzie uznaliśmy za samodzielne, gramatycy nazywają rdzeniami (morfemami rdzennymi). , źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996

Za legionami po drogach Cesarstwa wędrowali także filozofowie, retorzy i gramatycy, rozprzestrzeniając grecko-rzymską kulturę po całym śródziemnomorskim świecie., źródło: NKJP: Aleksander W. Mikołajczak: Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu, Gazeta Poznańska, 2003-02-22

Od chwili, gdy przybył na Rodos, rzeczywiście studiował. Uzupełniał wykształcenie w zakresie retoryki i słuchał wykładów gramatyka Diogenesa, lecz najbardziej interesowały go w gruncie rzeczy pewne działy wiedzy matematycznej, związane z przewidywaniem przyszłości, nieobce, jak się okazało, uczonym greckim, niekiedy przejęte z Egiptu, o których miał przedtem znikome pojęcie albo żadne., źródło: NKJP: Jacek Bocheński: Tyberiusz Cezar, 2009

Co do formy przymiotnikowej „zakopański”, to był taki warszawianin, który tę formę uważał za jedynie poprawną. Tym warszawianinem był znany gramatyk, Adam Antoni Kryński, który w swoim czasie ogłosił nawet pracę pod tytułem „Gwara zakopańska”. , źródło: Poradnik Językowy, 1970 (books.google.pl)

Inne słowa na literę g

Zobacz wszystkie słowa na literę g.

Inne słowa alfabetycznie