Zobacz podział na sylaby słowa Kopa
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Kopa
Zobacz anagramy i słowa z liter Kopa
Bo ja spałem, proszę jaśnie pani, w kopie zboża., źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1987
No więc babka grabiła to siano sama, układała w kopy, które rozrzucał ciągnący od przełęczy wiatr., źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Opowieści galicyjskie, 1995
Jak kobieta chciała się pokazać z takim wypiekiem musiała mieć: kopę jaj, parę kilo wspaniałej mąki, dwa litry śmietanki przedniej. , źródło: NKJP: Prezentacje na pół setki stołów, Euroregio Glacensis, nr 14 (172), 2001
Napisał do matki, która ekspresem przysłała mu nie tylko piękny emaliowany kubek, ale także parę pęt obsuszonej kiełbasy, pół kopy jaj i tuzin puszek z byczkami w tomacie. , źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
Mówią, że jak chłopu minie kopa, to już nie ma chłopa., źródło: NKJP: Okruchy nowotarskie, Tygodnik Podhalański, nr 25, 1999
- Zupa flisacka?
- Właśnie. A potem pieczeń z jagnięcia z cebulą. A potem kopę raków., źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
W zamian za pożyczkę 37 tysięcy kóp groszy praskich, król polski uzyskał trzynaście miast spiskich, stanowiących odtąd starostwo spiskie., źródło: NKJP: Lechosław Herz: Wardęga Opowieści z pobocza drogi, 2010
- Siadajcie, towarzyszu - wskazał miejsce przy stoliku, gdzie już kulił się chuderlawy Hindus, w okularach, z kopą tłustych włosów, które nosiły wyraźny ślad grzebienia. , źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
[...] lesiste kopy i wały górskie, stromymi zalesionymi stokami opadające ku zadymionemu dziesiątkami kominów fabrycznych miastu., źródło: NKJP: Krystyna Malik, Maria Raciborska (red.): Przewodnik po Polsce, 1996
Pamiętajmy, że te obłe, wielkie kopy opadają ku północy pionowymi, skalnymi ścianami, co stanowi problem i dla taterników., źródło: NKJP: Michał Jagiełło: Wołanie w górach: wypadki i akcje ratunkowe w Tatrach. 1979
Wyobraźnia malowała widoki utrudzonych kobiet i dzieci pracą na odebranych, własnych polach, gdy w pocie czoła zbierają zżęte pokosy zboża, wiążą w snopki i ustawiają w kopy., źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001
Trudne słowo
- utylitaryzm
- kierunek etyki głoszący, że najwyższym moralnym celem działalności człowieka jest bycie pożytecznym