Zobacz odmianę przez przypadki słowa pokłon
Zobacz podział na sylaby słowa pokłon
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa pokłon
Zobacz anagramy i słowa z liter pokłon
Złapaliście mnie, wasza wzięła! Gratuluję. Niski pokłon przed techniką, fachowością i profesjonalizmem., źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997
Wrócił do kraju i polityki niemal równocześnie z [...] podobnym mu weteranem imperialnej polityki umizgów i pokłonów., źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Azerbejdżan, Gazeta Wyborcza, 1998-12-04
Minęły go kobiety w spłowiałych sari z płaskimi koszami na głowie, oddały pokłon i dzwoniąc srebrnymi bransoletami, sunęły drobnym krokiem w stronę morza., źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
Każdy snopek zboża to dziesiątki niskich pokłonów do ziemi, to uporczywy wysiłek i obficie spływający pot po karku., źródło: NKJP: Stanisław Berenda-Czajkowski: Dni grozy i łez, 2001
Przyzwyczajeni do szopek i kolędników, pokłonów trzech monarchów i widowisk pasyjnych ucieszą się, że można zobaczyć z bliska Wielkich i Sławnych, ba, poprosić ich o autograf nagryzmolony na kartce [...]., źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński: Paletko Rotszylda, Polityka, 2007-10-13
Wystawienie tej komedii zbiegło się z pięćdziesiątą rocznicą pracy pisarskiej jej autora, i było „pokłonem złożonym temu świetnemu i odważnemu autorowi”., źródło: NKJP: Janina Kumaniecka: Saga rodu Słonimskich, 2003
Tydzień pokuty można było zastąpić 700 pokłonami z uderzeniem rózgą po każdej setce i stanie w postawie krzyża aż do zmęczenia ramion., źródło: NKJP: Joanna Podgórska: Rok 999: Europa spała tej nocy, Polityka, 2000-01-01
Witano króla - jak ojca - niskim pokłonem i całowaniem w rękę, czasami klękano i obejmowano za nogi., źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, 2004
Jakże się pan miewa! - wykrzyknął i podniósł Anglika z pokłonu, prowadząc go pod ramię do położonej obok kraalu zagrody dla bydła., źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Afryka, Gazeta Wyborcza, 1998-05-08
Trudne słowo
- szowinizm
- skrajny nacjonalizm wyrażający się ślepym uwielbieniem dla własnego narodu i w nienawiści i pogardzie dla innych