Co to jest pośniadać?

Czym jest pośniadać? Co znaczy pośniadać?

pośniadać

przestarzale: zjeść śniadanie

Wyraz pośniadać posiada 1 definicje:

pośniadać: przestarzale: zjeść śniadanie (dod. Max)

Zapisz się w historii świata :)
Dodaj swoją definicję

Powiedz pośniadać:

Odmiany: pośniadali, pośniadaliby, pośniadalibyście, pośniadalibyśmy, pośniadaliście, pośniadaliśmy, pośniadał, pośniadała, pośniadałaby, pośniadałabym, pośniadałabyś, pośniadałam, pośniadałaś, pośniadałby, pośniadałbym, pośniadałbyś, pośniadałem, pośniadałeś, pośniadało, pośniadałoby, pośniadały, pośniadałyby, pośniadałybyście, pośniadałybyśmy, pośniadałyście, pośniadałyśmy, pośniada, pośniadacie, pośniadają, pośniadam, pośniadamy, pośniadasz, pośniadano, niepośniadania, niepośniadaniach, niepośniadaniami, niepośniadanie, niepośniadaniem, niepośniadaniom, niepośniadaniu, niepośniadań, pośniadania, pośniadaniach, pośniadaniami, pośniadanie, pośniadaniem, pośniadaniom, pośniadaniu, pośniadań, pośniadaj, pośniadajcie, pośniadajcież, pośniadajmy, pośniadajmyż, pośniadajże, pośniadawszy,

Zobacz synonimy słowa pośniadać

Zobacz odmianę przez przypadki słowa pośniadać

Zobacz podział na sylaby słowa pośniadać

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa pośniadać

Zobacz anagramy i słowa z liter pośniadać

Tłumaczenie wyrazu pośniadać:

tłumaczenie użytkowników lub automatyczne

Cytaty ze słowem pośniadać

Biedniejsi musieli wstawać nawet dobrze do dnia, równo z brzaskiem, by jeszcze przed świtem obrządzić wszystko u siebie, pośniadać i stanąć na czas do pracy na dworskim lub gdzie indziej., źródło: Wilhelm Gaj-Piotrowski: Kultura społeczna ludu z okolic Rozwadowa, 1967 (books.google.pl)

Hilary nadchodzi. Mnie nagania, bym szedł pośniadać. Poszedłem, ale i kromkę przełknąć trudno., źródło: Władysław Jan Grabski: Rapsodia świdnicka. Opowieść z lat 1339-1404, 1958 (books.google.pl)

Ciężkim krokiem skierował się ku ołtarzowi, zamierzając ściągnąć nakrycie, wpierw jednak uklęknął, przeżegnał się, bo choć dzisiaj już pośniadał, to jednak jeszcze nie zmówił pacierza., źródło: Jan Wiktor: Zbuntowany, 1948 (books.google.pl)