Zobacz odmianę przez przypadki słowa prychać
Zobacz podział na sylaby słowa prychać
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa prychać
Zobacz anagramy i słowa z liter prychać
[...] kilka dostawczych żuków, prychając, wycofywało się z placu [...]., źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003
Próbowaliśmy jeździć tą skodą, to nam kopciła, prychała. No strasznie., źródło: NKJP: O filmach i wypadkach
Pewnego razu, gdy zamówił Paryż, telefonistka z Warszawy miała akurat wolną linię i złośliwie połączyła natychmiast, prychając: „Chciałaś, to masz!” [...]., źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Światło i lęk. Opowiadania starej daty, 2003
Bury kociak patrzy zza szyby przerażonymi oczkami, które robią się coraz bardziej zielone. Zjeża sierść, głośno i groźnie prycha., źródło: NKJP: Kocie łzy, Wieści Podwarszawskie, 2001-05-27
- Komuchy - prycha pogardliwie Igor. , źródło: NKJP: Andrzej Łomanowski: Dziewiąta fala, Gazeta Wyborcza, 1993-09-04
- W rzeczy samej... - prycham irytacją [...]., źródło: NKJP: Tadeusz Zimecki: Ja, Franek..., 2001
Pociąg z Königsbergu via Berlin przyjechał punktualnie i donośnym gwizdem oraz prychaniem pary obudził wszystkich na peronie czwartym. , źródło: NKJP: Marek Krajewski: Dżuma w Breslau, 2007
- Na co ty jej pozwalasz?! - prychała na mnie Agnieszka., źródło: NKJP: Maciej Brankowski: Bo ja jestem taka mała, Cosmopolitan, 1999, nr 9
Kiedy tylko wyjeżdżamy na działkę, kicham, prycham i łzawią mi oczy. , źródło: NKJP: CKM, 2001, nr 5
Potem cicho skrzypnęły drzwi wejściowe, potem wrota stajni ukazały się, czarniejsze od nocy, konie prychały od czasu do czasu w ciemnej ciszy. , źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Brzezina i inne opowiadania, 2006
Kurierzy rowerowi narażają się na mniej zagrożeń niż np. stłoczeni pasażerowie autobusów, prychający na siebie nawzajem [...]., źródło: NKJP: Agnieszka Niezgoda: Ostra jazda, Polityka, 2000-01-08
- Cóż mam więc, do wszystkich diabłów, robić? [...] – wrzeszczał, prychając śliną., źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zamach na wyspę, 2001
– E tam, ostatni dziedzic – prychała Halina – wielki mi dziedzic, trochę piasku i chałupa., źródło: NKJP: Jacek Dehnel: Balzakiana, 2008
[...] w gruncie rzeczy przypominał raczej przedpotopowy wehikuł aniżeli współczesny samochód. Prychał przy tym, jakby jego wnętrzności trawiła piekielna siarka, a z rury wydechowej wyrzucał potężne kłęby ciemnego dymu. , źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962
Trudne słowo
- diaforeza
- obfite pocenie się na całym ciele, zwłaszcza wywołane zabiegami medycznymi lub środkami farmakologicznymi