Zobacz odmianę przez przypadki słowa szarość
Zobacz podział na sylaby słowa szarość
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa szarość
Zobacz anagramy i słowa z liter szarość
Twarz miał mocno opaloną, oczy przy niej nabrały bardziej intensywnej barwy szarości. , źródło: KWSJP: Krystyna Nepomucka: Miłość niedoskonała, 1978
Zobaczyłem tablicę: „Pruszków”. W oddali, przez mglistą szarość świtu, przebijały się kontury budynków., źródło: KWSJP: Aleksander Minkowski: Urlop na Tahiti, 1965
Znał to wnikanie okien w świat za nimi: w ciemność, w zadymkę śnieżną, w bezgraniczną szarość jesiennej szarugi, nigdy jednak nie doświadczył owego zjawiska bardziej przejmująco niż wówczas. , źródło: KWSJP: Elżbieta Cichla-Czarniawska: Pociąg rusza, 1982
Sznajder w oczekiwaniu na poranną kawę ciosa figurki ze starego pnia, dom zdobi ususzonymi kwiatami... Obraz nie do strawienia dla ludzi, którzy wstają o świcie do pracy, zapędzeni, znudzeni szarością codziennego dnia., źródło: KWSJP: Wilhelmina Skulska: Bez skrupułów, 1979
Zawsze buntowałem się przeciw szarości, codziennemu rytmowi życia bez perspektyw. Każdego ranka wychodzić po mleko, potem wracać, stawiać je na kwaśne, potem to mycie garnka... , źródło: KWSJP: Sławomir Mrożek: opowiadania 1960-1965, 1960
Ogród jakby powstały w wyobraźni dziecka. Tak wesoły, tak kolorowy, wydaje się stworzony z radości życia, albo odwrotnie, jest przekrzykiwaniem smutku, szarości, a może rozpaczy. , źródło: KWSJP: Krystyna Janda: Moja droga B., 2000
Niepozorny, zwykły, nie zwraca niczyjej uwagi... Pragnąłem, by jak najszybciej przestali się zajmować moją osobą, ale nieco mnie ubodło, że gotowi mnie uznać za postać byle jaką. Przecież z tą moją szarością walczyłem przez całe życie, choć spotykały mnie same klęski. , źródło: KWSJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
Aktorzy, artyści itd. [...] są [...] tak obficie obdarzeni ową górną indywidualnością, że wystarczy otrzeć się o nich [...], aby samemu przysporzyć sobie nieco chwały pojedynczości i ubarwić się w monotonnej szarości tłumu. , źródło: KWSJP: Stanisław Dygant, Jezioro Bodeńskie, 1946
Zwiedzając tę sympatyczną wystawę entuzjastów zastanawiałem się, gdzie znaleźli oni natchnienie dla tej tęczy kolorów, patrząc na pustynię, którą ja widziałem w brązach corotowskich i zgaszonych szarościach., źródło: KWSJP: Józef Czapski, Patrząc, 1996
Jedyne, co w tym mieście jest miłe dla oka, to ten piękny pałac na wielkim, pustym placu. Wreszcie coś prawdziwie oryginalnego w natłoku szarości i marnoty. , źródło: KWSJP: Dawid Bieńkowski: Nic, 2005
Pochmurna szarość jesiennego dnia i ociekające deszczem szyby doprowadzały mnie wprost do rozpaczy. , źródło: KWSJP: Witold Szołginia: Dom pod Żelaznym Lwem, 1989
[...] mąka ze zmielonymi zarodkami jest szarawo-żółtawa, a nie biała... Cywilizowany człowiek gardzi tą szarością, zdecydowanie woli biel. , źródło: KWSJP: Danuta Myłek: Alergie, 2001
Był młody, choć jakieś cienie pod oczami i chorobliwa szarość twarzy dodawały mu powagi. , źródło: KWSJP: Roman Bratny: Kolumbowie. Rocznik 20., 1957
Na kufajkach i portkach błockiem zapaćkali wszelkie jaskrawości - nic w ich wyglądzie nie rozpruwa monotonnej szarości poranka., źródło: KWSJP: Leśni znów idą!, Dziennik Polski, 2004-01-30
Najbardziej był z siebie dumny, kiedy udawało mu się wydobyć ją z głębokiego doła, zmyć szarość i zwątpienie, usunąć przygnębienie i spowodować, że kiedy wychodziła, tryskała kobiecością i energią. , źródło: KWSJP: Max Cegielski: Apokalipso, 2004
Oswoiwszy oczy z szarością zmierzchu, zobaczył ją. Siedziała w fotelu twarzą ku oknom, za którymi nie było żadnego widoku [...]. , źródło: KWSJP: Włodzimierz Odojewski: Zasypie wszystko, zawieje..., 1967
Ta spostrzegła od razu niezwykłą słabość Cyganki: jej czarne oczy błyszczące gorączką, drżące ręce i gwałtowny oddech, a przede wszystkim szarość jej warg. , źródło: KWSJP: Karol Estreicher: Krystianna, 1957
Widać było, że się trochę uspokoił, na policzki wróciła zwykła starcza szarość., źródło: KWSJP: Aleksander Minkowski: Urlop na Tahiti, 1965
[...] spójrzmy chociażby na jaskrawą plamę czerwieni, przesuwającą się wśród szarości jesiennego popołudnia. To czerwona parasolka, którą zaraz zamknie z furkotem czwarta z postaci., źródło: KWSJP: Magdalena Tulli: Tryby, 2001
Dziewczyna staje przy oknie, za którym panuje jesienna, deszczowa szarość. , źródło: KWSJP: Ryszard Lassota: Tajemnica, 1978
[...] setki tysięcy ludzi, którzy nie mogli się pogodzić z szarością życia, beznadziejnością swojej sytuacji, zaczęło wyjeżdżać z Polski., źródło: KWSJP: Maciej Zięba, Adam Pawłowicz: Niezwykły pontyfikat, 1997
Żeby po prostu uczniowie byli w przeszłości lepsi – nie, z tym się pogodzić nie mogłem. To niemożliwe, myślałem, by szarość i przeciętność, które mnie otaczają, były nieodwołalne – by w żaden sposób nie dało się tego odmienić. , źródło: KWSJP: Antoni Libera: Madame, 1998
Górą sunęły niecierpliwe, gniewne obłoki; po południu zazwyczaj zbijały się w fioletową szarość sztormowego nieba. , źródło: KWSJP: Anka Kowalska: Pestka, 2001
Na plecy narzuciła wzorzysty turecki szal z frędzlami koloru bordo, doskonale ożywiającymi ponurą szarość sukni. , źródło: KWSJP: Maria Borowa: Dominika znaczy niedziela, 1988
Szarpnięty ostro ku przodowi Lubusz zachwiał się w kulbace i skoczył w wieczorną szarość. , źródło: KWSJP: Artur Klingen: Kawaler pokutnego krzyża, 1976
Zerkam na Monikę: podkrążone fiołkowe oczy wydają się niewiarygodnie wielkie w bardzo mizernej twarzy, [...], makijaż nie do końca kryje szarość cery, jedynie włosy ścięte dość krótko i zaczesane do tyłu wyglądają jako tako., źródło: KWSJP: Andrzej Horubała: Farciarz, 2002
Deszcz walił o szyby, przez okno sączyła się południowa szarość chmurnego dnia., źródło: KWSJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1946
Słońce zaszło tymczasem, a jesienny chłód osuwał się na ziemię wraz z nadchodzącą szarością przedwieczornej pory. , źródło: KWSJP: Piotr Korda: Wadera, 1968
4 maja. Moniki. W tym dniu obchodziliśmy imieniny matki. Wolne chwile poświęcam na wspomnienia. Po serii świąt szarość codzienna., źródło: KWSJP: Andrzej Urbańczyk: Dziękuję ci, Pacyfiku, 1985
Trudne słowo
- aforyzm
- zwięzła wypowiedź, formułująca w błyskotliwej formie ogólne spostrzeżenie, myśl filozoficzną, moralną