Co to jest udawać?

Czym jest udawać? Co znaczy udawać?

udawać

poet. kłamać

Wyraz udawać posiada 21 definicji:

udawać: stwarzać pozór czegoś, postępować, zachowywać się nieszczerze, inaczej niż się myśli, czuje
udawać: Fingować
udawać: Imitować
udawać: Markować
udawać: markować, pozorować, upozorowywać
udawać: Naśladować
udawać: naśladować, imitować, przedrzeźniać
udawać: Odgrywać
udawać: Papugować
udawać: papugować, małpować, parodiować
udawać: Parodiować
udawać: Podrabiać
udawać: poet. kłamać
udawać: posp. rżnąć głupa
udawać: Pozorować
udawać: Pozować
udawać: Przedrzeźniać
udawać: Strzelać bez prochu
udawać: symulować, fingować, zmyślać
udawać: upodabniać się, stylizować się, kreować się
udawać: zgrywać, grać, strugać

Zapisz się w historii świata :)
Dodaj swoją definicję

Powiedz udawać:

Odmiany: nieudająca, nieudającą, nieudające, nieudającego, nieudającej, nieudającemu, nieudający, nieudających, nieudającym, nieudającymi, nieudawana, nieudawaną, nieudawane, nieudawanego, nieudawanej, nieudawanemu, nieudawani, nieudawania, nieudawaniach, nieudawaniami, nieudawaniem, nieudawaniom, nieudawaniu, nieudawany, nieudawanych, nieudawanym, nieudawanymi, nieudawań, udawań, udawanymi, udawanym, udawanych, udawano, udawaniu, udawaniom, udawaniem, udawanie, udawaniami, udawaniach, udawania, udawani, udawanemu, udawanej, udawanego, udawane, udawaną, udawana, udawałyśmy, udawałyście, udawałybyśmy, udawałybyście, udawałyby, udawały, udawałoby, udawało, udawałeś, udawałem, udawałbyś, udawałbym, udawałby, udawałaś, udawałam, udawałabyś, udawałabym, udawałaby, udawała, udawał, udawaliśmy, udawaliście, udawalibyśmy, udawalibyście, udawaliby, udawali, udawajże, udawajmyż, udawajmy, udawajcież, udawajcie, udawaj, udaję, udajesz, udajemy, udajecie, udaje, udającymi, udającym, udających, udający, udającemu, udającej, udającego, udające, udającą, udająca, udając, udają,

Zobacz synonimy słowa udawać

Zobacz odmianę przez przypadki słowa udawać

Zobacz podział na sylaby słowa udawać

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa udawać

Zobacz anagramy i słowa z liter udawać

Tłumaczenie wyrazu udawać:

pretend

nachahmen

napodobit

наслідувати

подражать

imitera

imiter

imitar

imitare

imiteren

efterligne

jäljendama

imitantur

atdarināt

imituoti

boots

imitoj

قلد

ընդօրինակել

oxşatmaq

пераймаць

imitirati

имитирам

imitirati

matkia

იმიტაცია

μιμηθούν

לחקות

utánoz

aithris

真似ます

모방

имитираат

дуурайж

imitere

imitar

imita

имитирати

napodobniť

posnemati

เลียนแบบ

taklit etmek

taqlid

tłumaczenie użytkowników lub automatyczne

Cytaty ze słowem udawać

Stałem przed oknem i udawałem Paganiniego., źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: Chaszcze, 2009

Siedemdziesięcioletni donżuan z puszką piwa w dłoni flirtował ze swoją rówieśniczką w opiętym czerwonym kostiumie i w spódniczce z udawanej afrykańskiej trawy. , źródło: NKJP: Marek Krajewski, Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009

Typowy kolekcjoner, który zakłada sklep, mimo że nikomu nic nie chce sprzedać. Udaje, że prowadzi handel, bo trzeba pozorować pracę. , źródło: NKJP: Michał Olszewski: Chwalcie łąki umajone, 2005

Chcę wszystko zmienić. Dom, zawód... - Kto? - Co kto? - udawałem, że nie rozumiem. , źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: Chaszcze, 2009

Jedyną moją zaletą jest to, że jestem w tej chwili szczera. Nie mam zamiaru udawać siostrzanej miłości., źródło: NKJP: Hanna Kowalewska: Tego lata, w Zawrociu, 1998

Od kilkudziesięciu lat, czyli odkąd (bodaj) „Przekrój” ukazał fotografię płótna [...] mającego udawać obraz Vermeera z Delft, nie mija mi zdumienie, że ktokolwiek dał się nabrać i wziął twór nieudacznika malarskiego za dzieło arcymistrza! , źródło: NKJP: Szymon Kobyliński: Mistrzowie, fałszerz i znawcy, Gazeta Wyborcza, 1996-11-08

- Chłopak zmarszczył brwi i strugał zawzięcie kij, nie wyciągając ręki. Wyglądał jak ktoś, kto udaje obojętność, żeby ukryć prawdziwe myśli czy uczucia., źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1990

Ostro do niego! I zaskoczyłem drania - natychmiast jął udawać pijaczka!, źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1980

Dotknęła go nieznacznie kolanem i poprosiła z uśmiechem, żeby nie udawał nieśmiałego nastolatka i nie szukał wymówek, by koło niej usiąść. , źródło: NKJP: Marek Krajewski; Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009