Zobacz odmianę przez przypadki słowa uwierać
Zobacz podział na sylaby słowa uwierać
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa uwierać
Zobacz anagramy i słowa z liter uwierać
Sztruksowa marynarka nagle zaczęła uwierać Heinza., źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: 21:37, 2010
A jak tam nasz drogi Sonntag? Nowe buty go nie uwierają? , źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002
[...] w ostatnim roku, gdy ukończył czterdzieści lat, rola dobroczyńcy zaczęła go uwierać. , źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Nikczemne historie, 2009
Jesteś pisarką, masz coś do roboty, mówisz, że ze starości będziesz miała książkę, dla ciebie każda trauma jest materiałem, dla mnie jest balastem, dojrzałość zaczyna mnie uwierać. , źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Fausta, 2010
Buty cisną, uwiera kołnierzyk i razi światło dnia. , źródło: NKJP: Magdalena Tulli: Skaza, 2006
Resztę drogi przeszli w milczeniu, które najwyraźniej nie przeszkadzało dziewczynie, lecz strażaka uwierało do tego stopnia, że od czasu do czasu posyłał jej oskarżycielskie spojrzenia. , źródło: NKJP: Ray Bradbury: 451° Fahrenheita, Esensja, 2008-06
O czym rozmawiać z konającym? Gdy gaśnie bez świadomości, nie wahamy się postawić zapalonej świecy i odmawiać półgłosem pacierzy. Ale gdy odchodzi świadomie, gdy czas oczekiwania mu się dłuży, a sprawy doczesne uwierają, o czym mówić?, źródło: NKJP: Katarzyna Jeziółkowska: W majestacie Śmierci, Akant, 2007-11
Pan młody, nie musi pan jeszcze rozumieć, jak starość uwiera. Jakkolwiek i młodość czasem uwiera. , źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007
Poprawiła się na siedzeniu, bo jakiś szew bielizny zaczął ją uwierać w pupę. , źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
Ale chociaż rzemienie plecaka bardzo ją uwierały, chwilę jeszcze siedziała bez ruchu, oszołomiona tym nagłym spokojem. , źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Noc i inne opowiadania, 2001
Trudne słowo
- acedia
- lenistwo zapowiadające degrengoladę