Co to jest uwierać?

Czym jest uwierać? Co znaczy uwierać?

uwierać

brak definicji

Wyraz uwierać nie posiada jeszcze definicji.

Zapisz się w historii, dodaj własną definicję.

Zapisz się w historii świata :)
Dodaj swoją definicję

Powiedz uwierać:

Odmiany: nieuwierająca, nieuwierającą, nieuwierające, nieuwierającego, nieuwierającej, nieuwierającemu, nieuwierający, nieuwierających, nieuwierającym, nieuwierającymi, nieuwierania, nieuwieraniach, nieuwieraniami, nieuwieranie, nieuwieraniem, nieuwieraniom, nieuwieraniu, nieuwierań, uwierasz, uwierań, uwierano, uwieraniu, uwieraniom, uwieraniem, uwieranie, uwieraniami, uwieraniach, uwierania, uwieramy, uwieram, uwierałyśmy, uwierałyście, uwierałybyśmy, uwierałybyście, uwierałyby, uwierały, uwierałoby, uwierało, uwierałeś, uwierałem, uwierałbyś, uwierałbym, uwierałby, uwierałaś, uwierałam, uwierałabyś, uwierałabym, uwierałaby, uwierała, uwierał, uwieraliśmy, uwieraliście, uwieralibyśmy, uwieralibyście, uwieraliby, uwierali, uwierajże, uwierajmyż, uwierajmy, uwierajcież, uwierajcie, uwierającymi, uwierającym, uwierających, uwierający, uwierającemu, uwierającej, uwierającego, uwierające, uwierającą, uwierająca, uwierając, uwierają, uwieraj, uwieracie, uwiera,

Zobacz synonimy słowa uwierać

Zobacz odmianę przez przypadki słowa uwierać

Zobacz podział na sylaby słowa uwierać

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa uwierać

Zobacz anagramy i słowa z liter uwierać

Tłumaczenie wyrazu uwierać:

hurt

verletzt

ublížit

біль

боль

såra

mal

daño

ferire

pijn doen

ondt

valu

nocere

ievainot

sužeistas

seer

i lënduar

جرح

վնաս

zərər

боль

povrijediti

боли

povrijediti

uwierać

დააზარალებს

πλήγμα

כואב

fáj

gortaithe

傷つけます

상처

боли

гэмтээхгүй

såre

machucar

rănit

повредити

ublížiť

boli

ทำให้เจ็บ

zarar

tłumaczenie użytkowników lub automatyczne

Cytaty ze słowem uwierać

Poprawiła się na siedzeniu, bo jakiś szew bielizny zaczął ją uwierać w pupę. , źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006

[...] w ostatnim roku, gdy ukończył czterdzieści lat, rola dobroczyńcy zaczęła go uwierać. , źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Nikczemne historie, 2009

Jesteś pisarką, masz coś do roboty, mówisz, że ze starości będziesz miała książkę, dla ciebie każda trauma jest materiałem, dla mnie jest balastem, dojrzałość zaczyna mnie uwierać. , źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Fausta, 2010

Sztruksowa marynarka nagle zaczęła uwierać Heinza., źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: 21:37, 2010

Resztę drogi przeszli w milczeniu, które najwyraźniej nie przeszkadzało dziewczynie, lecz strażaka uwierało do tego stopnia, że od czasu do czasu posyłał jej oskarżycielskie spojrzenia. , źródło: NKJP: Ray Bradbury: 451° Fahrenheita, Esensja, 2008-06

Pan młody, nie musi pan jeszcze rozumieć, jak starość uwiera. Jakkolwiek i młodość czasem uwiera. , źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007

Buty cisną, uwiera kołnierzyk i razi światło dnia. , źródło: NKJP: Magdalena Tulli: Skaza, 2006

Ale chociaż rzemienie plecaka bardzo ją uwierały, chwilę jeszcze siedziała bez ruchu, oszołomiona tym nagłym spokojem. , źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Noc i inne opowiadania, 2001

A jak tam nasz drogi Sonntag? Nowe buty go nie uwierają? , źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002

O czym rozmawiać z konającym? Gdy gaśnie bez świadomości, nie wahamy się postawić zapalonej świecy i odmawiać półgłosem pacierzy. Ale gdy odchodzi świadomie, gdy czas oczekiwania mu się dłuży, a sprawy doczesne uwierają, o czym mówić?, źródło: NKJP: Katarzyna Jeziółkowska: W majestacie Śmierci, Akant, 2007-11