Co to jest wionąć?

Czym jest wionąć? Co znaczy wionąć?

wionąć

o wietrze: wiać, zawiać

Wyraz wionąć posiada 5 definicji:

wionąć: np. o wietrze: powiać, zawiać, zadąć, dmuchnąć
wionąć: np. o zapachu: zionąć, zalecieć
wionąć: o stanach uczuciowych itp.: dawać, dać się odczuć
wionąć: o wietrze: wiać, zawiać
wionąć: o zapachu, cieple itp.: być przenoszonym, zostać przeniesionym

Zapisz się w historii świata :)
Dodaj swoją definicję

Powiedz wionąć:

Odmiany: wiońże, wiońmyż, wiońmy, wiońcież, wiońcie, wioń, wionięto, wionięć, wionięciu, wionięciom, wionięciem, wionięcie, wionięciami, wionięciach, wionięcia, wioniesz, wioniemy, wioniecie, wionie, wionęłyśmy, wionęłyście, wionęłybyśmy, wionęłybyście, wionęłyby, wionęły, wionęłoby, wionęło, wionęłaś, wionęłam, wionęłabyś, wionęłabym, wionęłaby, wionęła, wionęliśmy, wionęliście, wionęlibyśmy, wionęlibyście, wionęliby, wionęli, wionę, wionąwszy, wionąłeś, wionąłem, wionąłbyś, wionąłbym, wionąłby, wionął, wionącymi, wionącym, wionących, wionący, wionącemu, wionącej, wionącego, wionące, wionącą, wionąca, wionąc, wioną, niewionąca, niewionącą, niewionące, niewionącego, niewionącej, niewionącemu, niewionący, niewionących, niewionącym, niewionącymi, niewionięcia, niewionięciach, niewionięciami, niewionięcie, niewionięciem, niewionięciom, niewionięciu, niewionięć,

Zobacz synonimy słowa wionąć

Zobacz odmianę przez przypadki słowa wionąć

Zobacz podział na sylaby słowa wionąć

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa wionąć

Zobacz anagramy i słowa z liter wionąć

Tłumaczenie wyrazu wionąć:

whiff

Hauch

závan

подув

дуновение

pust

bouffée

bocanada

soffio

vleugje

pust

lehk

AURULA

dvesma

dūmelis

whiff

erë

نفحة

հոսանք

əsmə

подых

dašak

полъх

dašak

tuulahdus

whiff

φύσημα

ניחוח

foszlány

whiff

一服

헛 치다

вдишување

whiff

eim

lufada

pufăi

дах

závan

Dih

กระพือ

nefes

hid tolqinlarning

tłumaczenie użytkowników lub automatyczne

Cytaty ze słowem wionąć

Przez okienko wionął gorzelniany odór., źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958

Dłuższy czas wałęsał się bezmyślnie po parku i, rozchełstawszy poły szlafroka, chłonął ozdrowieńczy, mokry chłód wionący od kwiatów, krzewów i drzew, przyjmował na odkrytą pierś wilgoć z marmurowych fontann.
, źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001

Wionął gorący, mocny wiatr i jednocześnie rozlała się wielka pomarańczowa jasność, tak jakby ktoś z łona nory uwolnił naraz wszystkie czerwone zorze., źródło: NKJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1951

Świat początku pięćdziesiątego czwartego roku oglądany oczami Tyrmanda nie jest już światem, gdzie wionie grozą., źródło: NKJP: Włodzimierz Odojewski: „Dziennik nie dziennik...” , Kultura, 1981

Niestety, pikanteria pozostała na papierze, ze sceny wionęło nudą., źródło: NKJP: Roman Pawłowski: II Gdańskie Dni Szekspirowskie (29 lipca-13 sierpnia), Gazeta Wyborcza, 1994-08-16

Może sprawił to zapadający zmrok, że jakaś groza wionęła od symfonii syren, zmąconej ostrym dzwonieniem telefonu., źródło: Irena Przewłocka: Dziecko diabła, 1971 (books.google.pl)

Wionęło chłodem z sieni i w nagłym podmuchu pochylił się płomień karbidowej lampy., źródło: NKJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1971

[...] wionął słaby powiew, niosąc nieprzyjemny zapach zgnilizny., źródło: NKJP: Elżbieta Hajnicz: Przekraczając światło, 1996