Co to jest wołacz?
Czym jest wołacz? Co znaczy wołacz?
wołacz
ostatni w deklinacji
Wyraz wołacz posiada 17 definicji:
-
1.
- wołacz -
- ostatni w deklinacji 2.
- wołacz -
- za biernikiem 3.
- wołacz -
- jeden z przypadków deklinacji 4.
- wołacz -
- krzykliwy przypadek deklinacji 5.
- wołacz -
- ostatni przypadek 6.
- wołacz -
- ostatni przypadek deklinacji 7.
- wołacz -
- po miejscowniku 8.
- wołacz -
- przypadek deklinacji 9.
- wołacz -
- przypadek z wykrzyknikiem 10.
- wołacz -
- Siódmy przypadek deklinacji
- wołacz -
- w językoznawstwie: ostatni przypadek w deklinacji łacińskiej (szósty z kolei), polskiej (siódmy) oraz niektórych innych językach, używany w momencie, gdy nadawca zwraca się do kogoś, rzadziej czegoś 12.
- wołacz -
- vocativus, wokatiwus 13.
- wołacz -
- w językoznawstwie: forma wyrazowa tego przypadka, np. Boże!, Polsko!, Krzysiu! 14.
- wołacz -
- dawniej: ten, kto woła, ogłasza coś 15.
- wołacz -
- herold 16.
- wołacz -
- ostatni przypadek polskiej deklinacji 17.
- wołacz -
- głośny przypadek deklinacji
Dodaj swoją definicję
Odmiany: wołaczy, wołaczu, wołaczom, wołaczem, wołacze, wołaczami, wołaczach, wołacza,
Zobacz odmianę przez przypadki słowa wołacz
Zobacz podział na sylaby słowa wołacz
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa wołacz
Zobacz anagramy i słowa z liter wołacz
Tłumaczenie wyrazu wołacz:
vocative 
Vokativ 
vokativ 
кличний 
звательный 
vokativ 
vocatif 
vocativo 
vocativo 
vocatief 
vokativ 
vokatiivis 
vocativo vocabuli 
vocative 
šauksmininkas 
vokatief 
thirrore 
ندائي 
vocative 
seslenme 
клічны 
vokativ 
звателен 
vokativ 
vocative 
წოდებითი 
κλητική πτώση 
שהווקאטיב 
vokativusz 
gairmeach 
呼応 
부르는 
вокатив 
vocative 
vokativ 
vocativo 
vocativ 
вокатив 
vokatív 
vocative 
การกที่เป็นนามเรียกขาน 
vokatif 
undash kelishigi tłumaczenie użytkowników lub automatyczneCytaty ze słowem wołacz
Nazwiska męskie jak Ciepły, Gruby, Wesoły deklinuje się tak, jak przymiotniki. W mianowniku liczby mnogiej oraz w wołaczu dopuszczana jest końcówka - „owie”. Może więc być: państwo Ciepli, lub Ciepłowie, państwo Weseli lub Wesołowie., źródło: NKJP: Tadeusz Samselski: Kłopoty z nazwiskami cz. I, Nakielski Czas, 2007-12-27
Nasz prezydent ma na imię Lechu. Imię to w tym właśnie brzmieniu jest klasycznym przykładem zastosowania wołacza w funkcji mianownika., źródło: NKJP: Jerzy Pilch: POBOŻNE ŻYCZENIA, Gazeta Wyborcza, 1993-06-11
[...] zakres wołacza we współczesnej polszczyźnie stale się kurczy., źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996
Użycie w mianowniku końcówki wołacza -u obejmuje w gwarach małopolskich i wielkopolskich nazwy osobowe deminutywne zakończone na spółgłoskę miękką oraz -ch, np. Józiu, Stachu., źródło: NKJP: Maria Malec: Formy skrócone staropolskich imion dwuczłonowych oraz rodzime imiona odapelatywne nadawane jako imiona samodzielne w XX wieku, 2008
W wołaczu urabia się od szewca tradycyjne brzmienie szewcze (Pilnuj, szewcze, kopyta!). , źródło: NKJP: Jan Miodek: JAK MÓWIMY, Gazeta Wyborcza - Magazyn,1998-12-11
Zapis słowa wołacz w języku migowym
Zapis słowa wołacz w alfabecie Braille'a
Zapis słowa wołacz od tyłu
zcałow
Inne słowa na literę w
Trudne słowo
- opistotonus
- kurcz mięśni prostowników karku i grzbietu, występujący w różnych chorobach i w zatruciach strychniną