Co to jest wrzeć?

Czym jest wrzeć? Co znaczy wrzeć?

Cytaty ze słowem wrzeć

[...] trącił drzwi kawiarni czyniąc gest zaproszenia. Bez słowa znaleźli się we wnętrzu. Buchnęło w nich tanim winem. Przy barze wrzało., źródło: NKJP: Stanisław Pasternak: Zapamiętywanie nagiej córki, 1972

[...] niemieccy muzycy radzą sobie z publicznością doskonale. Ich koncerty doprowadzają tłum do wrzenia., źródło: NKJP: eda: Czas na dobry jazz, Dzień dobry, 2001,nr 8

Stacja wrzała hałasem tysięcy ludzi przeciskających się przez wejścia, napełniała się co chwila sykiem uchodzącej z lokomotywy pary i głośnym trzaskiem drzwi wagonowych., źródło: NKJP: Wicenty Z. Milenuszkiewicz: Wybierać kotwicę, 1964

Zrozumiał w tej chwili: on go truł i truł chyba także Marię. Zrozumiał, lecz niełatwo było przyznać Ninie rację. „Za dużo sobie pozwala” - wrzało w nim., źródło: NKJP: Elżbieta Cichla-Czarniawska: Pociąg rusza, 1982

- Śmieszne to, co mówisz. - Niech ci będzie śmieszne, ale ja wiem, co mówię. Wrzałem cały ze złości., źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Bohater do wynajęcia, 1956

Walec pyrkotał, swąd świerzbił w nosie, dym w oczy szczypał, smoła wrzała w piecu na czterech kołach., źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1983

Nocna bitwa na błoniu wrzała, łoskot żelaza, rżenie koni i wrzaski przybierały na sile., źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 2001

Ale tak czy owak artykuł powstał w końcu, jakoś Adam nigdy definitywnie nie „zawalił” sprawy — no, i jaki artykuł! Wrzało potem na temat takiego artykułu w prasie., źródło: NKJP: Witold Zechenter: Trzydzieści lat z Adamem Polewką, Miesięcznik Literacki, 1970, nr 3

Praca wre bez wytchnienia. Kalendarz tej pracy nie zna świąt ani niedziel., źródło: NKJP: Bogusław Kaczyński: Dzikie orchidee, 1983

Teraz sieć szła naprawdę w górę. Woda między obu naszymi łodziami zaczęła wrzeć. Wydobywaliśmy z siebie ostatek sił., źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Listy Nikodema, 1951

W jednej z lokomotyw pękł kocioł i wrząca woda zalała przednie wagony. , źródło: NKJP: Ryszard Sługocki: Na przekór i na bakier, 2008

Milva nie ścigała go, przemogła wrącą w niej żądzę ciężkiego mordobicia., źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 2001

W biurze aż wrze, że taki zwyczajny chłopak, szofer, potrafił się przeciwstawić klice: dyrektorowi, inżynierowi, dyspozytorowi, choć tylu innych, starszych i mądrzejszych ludzi, od całych miesięcy boi się gęby otworzyć., źródło: NKJP: Ryszard Lassota: Zwątpienia i nadzieje, 1966

Rzeka była szeroka, rwąca, wrzała nieustannie jej ciemnoruda kipiel., źródło: NKJP: Jacek Dukaj: W kraju niewiernych, 2000

Aż wierzyć się nie chce, że to miasto w kotlinie wre i kipi w tej chwili życiem, ruchem i zgiełkiem., źródło: NKJP: Witold Szołginia: Dom pod Żelaznym Lwem, 1989

Znowu okazała się stroną silniejszą. Wrzało w nim z wściekłości, a jednak uległ., źródło: NKJP: Elżbieta Cichla-Czarniawska: Pociąg rusza, 1982

- Mamy już poważne opóźnienie - powiedział kierowca. Musimy natychmiast jechać dalej. [...] Ruszyliśmy w drogę. Cały autobus wrzał od komentarzy., źródło: NKJP: Zofia Jeżewska: W królestwie pierzastego węża, 1964

Zwiadowcy zapewniali wciąż i stanowczo, że u wrogów wszystko wre od gorączkowych przygotowań, zbiegowie zaś zgodnie potwierdzali ich meldunki., źródło: NKJP: Aleksander Krawczuk: Julian Apostata, 1987

Widziałem, że jest chory i zmęczony, lecz równocześnie wrzała w nim jakaś szalona determinacja., źródło: NKJP: Michał Bielecki: Siostra Komandosa, 1997

Rozbójnik i rozpustnik - oto, czym był wasz umiłowany Achilles. Taka jest prawda. W parze z dziką żądzą mordu wrzała w nim niepohamowana zmysłowość., źródło: NKJP: Jan Alfred Szczepański: Troja dla dorosłych, 1975

W remizie wrzało już od głosów młodzieży i dzieci. Ktoś próbował grać „Brzózkę” na rozstrojonej mandolinie, ale trębacz straży ogniowej głuszył rzewną melodię powtarzaniem alarmowego wezwania., źródło: NKJP: Albin Bobruk: Zagony Rososzy, 1984

Poszedłem się ubrać. Gdy wróciłem, woda w chińskim czajniku zaczynała wrzeć., źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Taksim, 2009

Na zachodzie Europy nadal wrzało, ferment polityczny[…] zaczynał przeradzać w bardziej marginalne wprawdzie, ale niebezpieczne ruchy ekstremistyczne., źródło: NKJP: Tomasz Rachwald: Świat Boskich. Słowo o włoskim kinie politycznym, Esensja, 2009, nr 8

Porucznik Jan Karpiński wszedł do klasy dziesięć minut spóźniony. Oczywiście, wrzało jak w ulu., źródło: NKJP: Ewa Berberyusz: Jedno z dwojga, 1968

Podczas gdy dyskusje wrzały po domach, aktyw partyjny i społeczny wysłuchiwał wątpliwości, notował je, gromadził argumenty i szykował się do walnej rozprawy z ludzką nieufnością., źródło: NKJP: Stefan Henel: Spotkania nad brzegami, 1952

Ugotuj wywar rosołowy [...]. Dodaj koncentrat pomidorowy [...], dosól i dopieprz do smaku. Doprowadź do wrzenia i gotuj na małym ogniu przez kilka minut., źródło: NKJP: Skarby narodowe: Zupa pomidorowa, CKM, 2001, nr 5

Dzielnice wrą, wybuchają ksenofobiczne zamieszki., źródło: NKJP: Michał Kubalski: Rewolucja na szynach, Esensja, 2008, nr 1

Inne słowa na literę w

Zobacz wszystkie słowa na literę w.

Inne słowa alfabetycznie