Zobacz odmianę przez przypadki słowa świstać
Zobacz podział na sylaby słowa świstać
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa świstać
Zobacz anagramy i słowa z liter świstać
Twój pan nie świstał batem, nie poganiał., źródło: Internet: centaurus.org.pl
Kule świszczą nad naszym domem., źródło: NKJP: Maria Iwaszkiewicz: Z pamięci, 2006
Stroop świstał właśnie marsz Radetzky'ego., źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1977
Świszcze świerszcz pod leszczyną., źródło: NKJP: Internet
Tym bardziej nie może pani świstać groszem. Jak mówi nasz Farmer, który oszczędzał centy, by mieć dolary., źródło: NKJP: Jarosław Abramow-Newerly: Młyn w piekarni, 2002
- Zawsze myślałem, że miecz świszcze przy cięciach., źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Czerwony byk, 2007
[...] Pozwalał gwizdkowi gwizdać, świstać, chrypieć bez końca. Dławił się na ostatku gwizdek, a na dnie czajnika było pewnie nie więcej niż naparstek już nie wody, lecz cieczy bez zapachu i smaku [...]., źródło: NKJP: Marian Pilot: Na odchodnym, 2002
Pas świstał i z suchym trzaskiem spadał na ręce, barki, plecy i ramiona Cahira i Geralta., źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997
– Dziadek z trudem łapie oddech. Coś mu tam świszcze w tchawicy., źródło: NKJP: Dawid Bieńkowski: Biało-czerwony, 2007
[...] W powietrzu świstały strzały, wypuszczone z indiańskich łuków., źródło: NKJP: Andrzej Kołodziejski: Blaszany bębenek, CKM nr 8, 1999
Kiedy pojedyncze kule przestały świstać nad głowami, władzę w Ściegach objęła na powrót rada miejska., źródło: NKJP: Magdalena Tulli: W czerwieni, 1998
Marynarze świstali rekordowo., źródło: NKJP: (PAP): Marynarze świstali rekordowo..., Metropol, nr 12/4, 2001
Stroop się obraził i zamilkł. Potem zaczął świstać, popatrywać w okno i przygładzać śliną skronie., źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1977
Józio świstał przez zęby., źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
Świsty, gwizdy, furczenia to określenia techniczne, z którymi zapoznaje się już na pierwszych latach student medycyny. A przecież to wiatr gwiżdże w kominie, furczy kogutkiem czy chorągiewką na dachu i śwista w burzy., źródło: NKJP: Andrzej Szczeklik: Kore: o chorych, chorobach i poszukiwaniu duszy medycyny, 2007
„Byłem w lesie, ptaki świstały jak przez żytnie dudki” - pisał., źródło: NKJP: Tamara Bołdak-Janowska: Rytmy polskie i niepolskie: opowiadań naiwnych ciąg dalszy, 1998
Wreszcie podniósł nad głową pejcz i świstał nim w powietrzu., źródło: NKJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1951
Trudne słowo
- afront
- obraźliwe zachowanie się wobec kogoś